Czerń

Od jakiegoś czasu czuję się częścią bogatego życia wewnętrznego tej planety.

Za oknem panuje jak nie wieczór, to mroczne popołudnie lub noc.

Poprzez szarówkę czuję wyraźnie, że tworzą się nowe układy planetarne.

Ziemia, krążąc po omacku, daremnie szuka słońca

Pytanie,

co jeśli własna oś nie zaspokoi jej tanecznych ambicji?

W międzyczasie ludzie przepoczwarzają się w ćmy.

Na razie oszczędzono nam drastycznych metamorfoz.

Na razie tylko lep sztucznego światła i dziki pląs wokół żarówek .

ACZKOLWIEK

mały krok za (tanecznym) krokiem,

aż w końcu,

dnia pewnego,

zbudzisz się z odwłokiem.

:))))

PS. Dla zainteresowanych imieniem znajomego czarnego kota: donoszę, iż stworzenie od tygodnia wabi się Nero (Nero wlazł na drzewo! Nero, ty cholero!). Jak można się domyślić z niewybrednych rymów, godność owa nie została wybrana z długiej listy mych prześwietnych  propozycji :)))))