Jurassic Park

Radio to jedyny termometr jaki mam pod ręką, a ponieważ od rana deklamuje ody do pogody, opuszczam mieszkanie w radosnym przekonaniu, że oto za chwilę wpadnę w miarę ciepłe objęcia poranka.

A tu za drzwiami na dzień dobry srogi kopniak

ZIMNO. HA! Cieszysz się? to znowu ja!

Nie, NIE ZACHWYCA MNIE TA MONOGAMIA

może i rzeczywiście temperatura kolebała się w okolicach zera, ale trudno mi to było odczuć, gdyż wiatr ciskał we mnie ładunki ujemne.

A tu jeszcze głos z portierni,

- dzień dobry

- dzień dobry

- przyjemnie dziś rano, prawda?

- ?! NIEPRAWDA!

Albo ta pani dorabia sobie w radiu, albo ja faktycznie mam zbyt wysokie wymagania.

Szczęście w nieszczęściu, że garderoby zimowej tak łatwo i na pierwsze zawołanie rozentuzjazmowanego tłumu z grzbietu nie zrzucam. Choć bardzo bym chciała. Choć mi to po nocach się śni i marzę o tym nieustannie.

Wciąż nie stać mnie na striptiz wiosenny .

I teraz przez kliniczną bezsenność zdrowego rozsądku i kompletny brak zaufania do świata nie mogę już patrzeć na wierzchni mój przyodziewek. 

i co dzień z obrzydzeniem go na siebie naciągam 

i co dzień z ulgą wielką z siebie zdzieram.

I naprawdę żadnego dobrego słowa dla niego już nie mam.

A tu ostatnie wieści niosą, że w najbliższych latach będę musiała spuścić z tonu i do ciepłej odzieży nabrać więcej sympatii i szacunku. Płaszcz bowiem niedługo awansuje na odzienie całoroczne.

Tak zawrotną karierę prognozuje mu Pan dr Chabibullo Abdusamatow z Rosyjskiej Akademii Nauk – który głosi, iż nadchodzi mała epoka lodowcowa.

Ziemia przez najbliższe kilkadziesiąt lat zamierza stygnąć.

Kilkadziesiąt lat!

Filiżance kawy wystarcza kilkanaście minut.

Mi oka mgnienie.

A ta sobie daje kilkadziesiąt lat!

KILKADZIESIĄT LAT.

Także ten

Wyrok zapadł.

Barchanowe ciuchy są skazane na sukces

- ja na wyginięcie.