Z kim przystajesz takim się stajesz

Podczas zimy w nasze serca wkrada się chłód.

Stajemy się oschli, nieczuli.

OZIĘBLI.

1.

W drodze do pracy zaczepia mnie przechodzień

- przepraszam bardzo, Ulica Łęczycka?

- nie, Pani Modigliani.

- a to przepraszam

- bardzo proszę

:)

chyba jednak na tej ulicy bardzo mu nie zależało.

2.

A w pracy:

Służbowym sąsiadom z dołu popsuło się ksero.

Odwiedzają więc nas co chwila i tłumacząc się zawile i gęsto, kserują na potęgę swoje materiały.

Podczas, gdy oni wpadają do nas, my wpadamy na genialny pomysł użyczenia im naszego starego, zapajęczonego (aczkolwiek całkiem jeszcze do rzeczy) sprzętu:

- Pożyczymy je wam! (bo trochę mamy już dość waszych ciągłych wizyt)

- o byłoby super!

- tylko trzeba je do was znieść.

- no tak. A ono w ogóle jest sprawne? Chodzi?

- owszem, ale pomimo to SAMO DO WAS NIE ZEJDZIE.

 :)

Chyba też im nie zależy.

3.

- Przepraszam, czy ja mógłbym pani skraść kilka kartek papieru A3

- złodziej zazwyczaj sam szuka łupu, więc jak pan tutaj coś znajdzie, to bardzo proszę sobie wziąć.

- acha…to w takim razie ekhm..  mógłbym tan papier dostać?

----

Marazm, bierność, beznamiętność.

Oto, Proszę Państwa, co zrobiła z nami ta przeklęta zima.

Ale jak podaje wielce omylny i niewiarygodny instytut meteo

już wkrótce przywita nas 15 stopni ciepła.

Tonący brzytwy się chwyta

Więc-że-tak-powiem

OBY!