Glejt

 z serii przychodzi osiołek i …

- czy pani może opieczętować ten druk?

- tak, o ile ma pan wszystkie podpisy …

- proszę

I w tym momencie na moje ręce złożony zostaje papier przypominający szmatę. Znać po jego zmasakrowanym ciele, że biedak po drodze przygód miał wiele; że przeszedł nieszczęśnik w życiu niemało, że nieźle mu się od osła dostało… Jest brudny i niemiłosiernie wymięty, przez kubek herbaty wyraźnie kopnięty…

Chwytam wymownie w dwa palce ten świstek,

ten dokumentu wrak,

ten niezbity dowód,

że osłu taktu brak: 

- ten druk wygląda, jakby szedł do mnie kilka lat, wzdłuż i wszerz, przez cały świat.

- tak. Wiem, że termin minął, ale nie mogłem być wcześniej.